De stilte rondom het theehuis inspireerde onze vrijwilligerscoördinator Yvonne tot een prachtige overpeinzing. In hoop op betere tijden:
“Zo nu en dan wandel ik over de begraafplaats en loop even binnen in ‘Het Theelicht’. Het staat er stilletjes bij. “Dag huisje”, mompel ik in mezelf. Ik draai de kranen open en spoel de toiletten door. De kunstbloemen in de vaasjes op de tafels suggereren bedrijvigheid en de geschilderde bloemen op de muren spatten uit hun kleur als stille getuigen van hoe het hier hoort te zijn. Het is oorverdovend stil en ook koud maar ik ga toch even zitten.
Ik denk aan de warme sfeer die er normaal heerst, veroorzaakt door de gastvrije uitstraling van de gastvrouwen in het decor van het sfeervolle interieur. Ik ruik bijna de geur van koffie.
Ik sta stil bij de lach en de traan die gepaard gaan bij de soms intieme en ontroerende gesprekken.
Ze ijlen nog na in de beslotenheid van de ruimte. Ik besef dat het voor degene die na het grafbezoek zin heeft in een kopje thee met een koekje niet fijn is om dit te moeten missen. Ook voor de bezoeker die graag wil vertellen over het gemis, of voor degene die bij binnenkomst die dag nog niemand heeft gesproken en de woorden “gaat u lekker zitten” als muziek in de oren hoort klinken.
De deur is nog steeds dicht. Ik troost me met de gedachte dat ‘nog steeds’ zal plaatsmaken voor ‘niet meer’. Langzaam maar zeker zal het groeiende ongeduld veranderen in opluchting over positievere berichten, meer ruimte en meer vrijheid. Die gedachte en de hoop daarop geven me een beter gevoel. Ik trek de deur achter me dicht en terwijl ik wegloop hoor ik de vogels fluiten en ik weet dat er binnen in de kale takken van de bomen over een niet te lange tijd weer een geknisper aan activiteit is als de voorbode van lente en licht. Een voorbode ook voor de stemmen en de lach, het komen en gaan van de bezoekers aan het theehuis, de collegialiteit en de gezelligheid van de gastvrouwen. Ik kijk uit naar de dag waarop Het Theelicht haar naam weer eer aan zal doen en veel mensen zal laten genieten van alles wat het te bieden heeft.”